Klify Moheru są uważane za największą atrakcję Irlandii i jednocześnie dość niebezpieczną, szczególnie w czasach, gdy wielu turystów chce zrobić efektowne zdjęcie i w tym celu staje lub siada na końcu zbocza. A tak niewiele brakuje, żeby spaść w dół, wystarczy silny podmuch wiatru lub ułamanie się zbocza, które tworzą piaskowce i wapienie. Ja mam lęk wysokości, więc nie korciło mnie, żeby podchodzić do krawędzi ;) Niektórzy turyści kładli się na platformie i spoglądali w dół. Pewnie takie przeżycie dostarcza niesamowitych emocji i cudownych wrażeń wzrokowych.
Widoki były fenomenalne. Nawet z kilku metrów od krawędzi widać było monumentalne zbocza przepięknie wyrzeźbione przez oceaniczną wodę, słychać było huk oceanu uderzającego o skały. Nad klifami unosiły się kropelki wody, taka jakby mgiełka wodna. Przez długi czas podziwiałam spienioną wodę, fale, to w jaki sposób w tym miejscu poruszała się woda. Czułam się tak, jakbym była zahipnotyzowana pięknem i dzikością otaczającej mnie przyrody,
W wielu miejscach były wydzielone ścieżki, którymi można było się poruszać, nieco oddalone od zbocza wysokimi, kamiennymi płytami, ale i tak wiele osób nie przestrzegało zakazów wychodzenia poza płyty i tuż obok nich powstała ścieżka wydeptana przez ludzi. Na klify nie ma biletów wstępu, ale strasznie drogi jest parking. Cena za parking to 8 euro od osoby w samochodzie. Nie da się zaparkować gdzieś w pobliżu, ponieważ do tego miejsca prowadzi wąska droga po bokach wyściełana kamienistymi murkami (jest to bardzo charakterystyczne dla Irlandii), więc nawet pobocza odpadają.
W oddali widziałam O'Brien's Tower - XIX-wieczną kamienną wieżę, która wygląda niesamowicie. Położona jest na końcu jednego z klifów, na pięknym zboczu - z góry zielonym, niżej skalistym, w oddali widać morze i niebo. Gdy pogoda jest mglista, ta samotna wieża wygląda bardzo tajemniczo i mogłaby służyć jako miejsce akcji jakieś romantycznej powieści. W chwili obecnej pełni funkcję punktu obserwacyjnego i atrakcji turystycznej.
Podobno na skałach żyje 29 gatunków ptaków, w tym bardzo rzadkie gatunki. Ja widziałam tylko te mewy i "złowiłam" je fotograficznie moim aparatem z dużym zoomem. Świetnie było obserwować jak latają nad klifami i trochę im tego pozazdrościłam.
Na koniec rozwiążę zagadkę nazwy. Oczywiście Klify Moheru nie są w żaden sposób powiązane z moherem.
Klify wzięły swoją nazwę od starego fortu na cyplu o nazwie Mothar lub Moher, który kiedyś stał na Głowie Haga, najbardziej wysuniętym na południe punkcie urwiska.
Źródło: wikipedia
